Co czytać podczas pandemii? #CZYTAMWDOMU

Mamy pandemię. To każdy już wie. Nawet Jared Leto, który medytował na pustyni. Coś, o czym czytałam w książce „Pandemia” A.G. Riddle, której recenzję znajdziecie na blogu. Chwilę musiałam to przetrawić i sobie uświadomić. Serio, nasze pokolenie przeżyje pandemię? Później pomyślałam, trzeba koniecznie poszukać ratunku w literaturze. Dobra książka najlepiej poprawia humor. I to jeszcze taka, w której bohaterowie mają jeszcze bardziej przesrane niż my. A do tego, wychodzą z tego… no prawie cało.

1. Marsjanin, Andy Weir

Jeśli już mieć przerąbane, to chociaż na własnym, znanym terytorium. Niekoniecznie na Marsie. Niestety Mark Watney zostaje dosłownie uwięziony na Czerwonej Planecie. Mark został bez zapasów powietrza, żywności I bez łączności z Ziemią. Jest też ranny. Ale czy się poddaje? Oj, na pewno nie!

„Zgaduję, że możecie to nazwać porażką, ale ja wolę termin nabywanie doświadczenia.”

„Najgorszą częścią wyprawy po Pathfindera było zamknięcie w łaziku. Musiałem mieszkać w ciasnej przestrzeni, pełnej śmieci i śmierdzącej zapachami ciała. Zupełnie jak na studiach.”

2. Cykl Harry Potter – J.K. Rowling

Tak, możecie się śmiać. Ale czy nie ma lepszego czasu na powrót do czytania wszystkich tomów „Harrye’go Pottera” niż przymusowy pobyt w domu? Lepszych warunków nie będziecie mieć nigdy. Ja na pewno skorzystam. Harry, skarbie. Wracam!

„Nie żałuj umarłych, Harry, żałuj żywych, a przede wszystkim tych, którzy żyją bez miłości.”

„Nadchodzi czas, kiedy będzie trzeba wybrać między tym co dobre, a tym co łatwe.”

„Uśmiech losu można zobaczyć nawet w tych najciemniejszych chwilach, jeżeli pamięta się, żeby zapalić światło.”

3. Cykl Kate Daniels – Ilona Andrews

Kto najlepiej radzi sobie z przeciwnościami losu? Oczywiście, że Kate. Pokonała nawet wściekłego Władcę Bestii. Pokonać to za mało powiedziane. Ona sprawiła, że wielki straszny lew patrzy na nią oczami kota ze Shreka. W skrócie, co książka to jedna, wielka katastrofa spada na naszą Kate, a ona wstaje, otrzepuje się i … walczy dalej.

Bardzo fajna, luźna i zabawna seria książek urban fantasty. Niesamowicie wciągają, zarażają świetnym poczuciem humoru. Polecam na lekką lekturę.

„- Kici, kici? - spytał niski, męski głos.

- Rzeczywiście - odparłam - Zaskoczyłeś mnie trochę i przyszłam nieprzygotowana. Następnym razem przyniosę trochę śmietanki i jakieś kocie zabawki.

- Jaka kobieta pozdrawia Władcę Bestii słowami: Tutaj, koteczku, chodź do mnie, kici, kici, kici?”

„Czy mogłabyś powtórzyć? Przegapiłem tę część, która miała zrobić na mnie wrażenie.”

4. Przepaść czasu – Jeanette Winterson

Moimi mili, koniec żartów. Chcę Wam polecić poważną literaturę. Tak naprawdę, „Przepaść czasu” to jedna z moich ulubionych książek – powieść, która po przeczytaniu jeszcze długi czas siedziała mi głowie. Książka uczestnicy w „Projekcie Szekspir” – czyli cyklu książek różnych autorów inspirowanych konkretnymi dziełami Szekspira (bardzo polecam dla fanów dramaturga).

W tej historii wszystko idzie nie pomyśli bohaterów – to jeden wielki… dramat. Ich losy splatają się ze sobą, upadają i się podnoszą. Ciekawi bohaterowie, genialny język, niemal poetycki, ale zarazem prosty i trafiający w samo sedno. Mocna i pełna emocji.

"Znak czasów. Ale czasy mają tak wiele znaków, że gdybyśmy odczytali je wszystkie, pękłoby nam serce.”

„Czasami nie ma znaczenia, że przed tym czasem był jakiś inny czas. Czasami nie ma znaczenia, że jest noc czy dzień albo teraz czy wtedy. Czasami wystarczy to, gdzie jesteś teraz. Nie znaczy to, że czas się zatrzymuje albo nie zaczął biec. Czas jest tutaj. Ty tu jesteś. W tej uchwyconej chwili otwierającej się na całe życie.”

5. Houston, mamy problem! – Katarzyna Grochola

Cała nasza planeta woła – Houston, mamy problem! No komu cały świat wali się na głowę, jeśli nie cudnemu Jeremiaszowi z książki Katarzyny Grocholi? Bardzo lubię tę powieść. Jest ciepła, z przymrużeniem oka, sympatyczna i zabawna. Jeremiasz to pechowiec z ironicznym podejściem do życia. Oraz do kobiet, które ani trochę go nie oszczędzają.

„Teraz dopiero sobie przypominam, jaka jest najlepsza odpowiedź, kiedy kobieta pyta, czy dobrze w czymś wygląda. (...) A mianowicie na pytanie: jak wyglądam?- odpowiada się: szczupło.

I w ogóle się z nimi nie wchodzi w dyskusję.”

„Kobieta jak nie ma jakiegoś zmartwienia, to znaczy że umarła.”

„My jesteśmy narodem skomplikowanym. Nie da się tego wyjaśnić. Komplikujemy wszystko i to jest nasza cecha narodowa. U nas nawet jedna prosta się parę razy krzyżuje.

Z sobą samą.”

6. Bridget Jones – Helen Fielding

Stara, dobra Bridget. Niech podniesie rękę każdy, kto teraz trochę wygląda jak Bridget:

Taki pech! Tyle wpadek! Żartów z Bridget! Całość podszyta jest cudownym poczuciem humoru oraz czymś, co jest nam bliskie – nie ma tutaj odpicowanej bohaterki, tylko trochę śmieszna, z lekką nadwagą i szopą na głowie kobietą w średnim wieku, która wciąż szuka miłości. Na poprawę humoru – idealna!

„Mogę oficjalnie potwierdzić, że w dzisiejszych czasach kluczem do serca mężczyzny nie jest uroda, kuchnia, seks czy dobry charakter, tylko umiejętność sprawiania wrażenia, że nie jesteś nim zainteresowana.”

„Bycie kobietą jest gorsze od bycia rolnikiem - mamy tyle roboty z plewieniem i pryskaniem upraw: trzeba depilować nogi woskiem, golić pach, skubać brwi, ścierać pumeksem stopy, złuszczać i nawilżać naskórek, oczyszczać pory, farbować odrosty, malować rzęsy, piłować paznokcie, masować cellulitis, gimnastykować mięśnie brzucha. W dodatku te wszystkie zabiegi są tak precyzyjne, że wystarczy kilka dni, aby się całkiem zapuścić.”

7. Zaklęci w czasie - Audrey Niffenegger

I na odmianę od lekkich książek, chcę polecić Wam moją klasykę – „Zaklęci w czasie” to historia pełna refleksji, podróży w czasie, wielkiej miłości i przeciwności losu. Uwielbiam do niej wracać i chyba mam do niej sentyment. Książkę możecie znać także pod tytułem „Żona podróżnika w czasie”.

Bohater tej książki cały czas walczy, a nie jest to sprawiedliwa walka. Końcówka miażdży. Dużo emocji – jedno Wam powiem, przeczytajcie!

„Kiedy umrę, przestań czekać i poczuj się wolna. Uwolnij się ode mnie – schowaj mnie głęboko w sercu i zacznij żyć. Kochaj świat i siebie, płyń przez życie, jakby nie stawiało Ci żadnego oporu, jakby świat był Twoim naturalnym żywiołem. Przy mnie żyłaś jak w zawieszeniu.”

„Wypijam łyk kawy i próbuję poczuć odwrócony czas; próbuję wymazać różnicę między teraz a wtedy. Trzymają mnie tutaj tylko wspomnienia. Czasie, pozwól mi zniknąć. A wtedy to, co oddzielamy naszą obecnością, znów zleje się w jedno.”

 8. Stephanie Plum - Janet Evanovich

Cały czas pod górkę. Wylatuję z pracy, muszę jeździć rzęchem mojej babci, bo windykator zajmuje ci samochód, musisz złapać swojego byłego, które cię wykorzystał, a ty przez przypadek przejechałaś go autem (naprawdę przez przypadek!). Stephanie Plum nie ma lekko. W poszukiwaniu pracy, łapie fuchę jako łowca nagród, a dokładnie bandziorów. I nie idzie jej najlepiej.

Uwielbiam Stephanie! To typ bohaterki, która doprowadza mnie ze śmiechu do łez. Świetna seria na poprawę humoru, dużo przygód, kryminalnych zagadek i trochę romansu.

 "Są tacy mężczyźni, którzy pojawiają się w życiu kobiety, by je dokumentnie spieprzyć na zawsze."

 9. Piata fala – Rick Yancey

Panowie, spokojnie. Mam też coś dla Was. Iście kosmiczną serię Ricka Yanceya. Trochę postapokaliptycznego klimatu, ale nie takiego, który całkowicie nas zdołuje. Trochę fantastyki. I walki o przetrwanie oczywiście.

Bardzo dobrze napisane książki z ciekawym wątkiem – co by było, gdyby zaatakowali nas kosmici?

Ta, teraz każdy ironicznie mruczy pod numer – jeszcze tego nam kurna trzeba.

„To ja jestem ludzkością. Samolubną, upartą, sentymentalną, dziecinną i próżną. To ja jestem ludzkością. Cyniczną, naiwną, dobrą, okrutną, jednocześnie miękką jak puch i twardą jak najtęższa stal.”

10. Wiedźmin – Andrzeja Sapkowskiego

Hmm… Co by tu jeszcze?

No, Geralt ! Kto jeszcze nie czytał Wiedźmina, ma teraz idealny czas na nadrobienie lektury. Serial serialem, ale prawdziwi fani wcześniej czytali książki. Nie, żebym się przemądrzała. Może trochę.

 – Na moim sihillu – warknął Zoltan, obnażając miecz – wyryte jest starodawnymi krasnoludzkimi runami prastare krasnoludzkie zaklęcie. Niech no jeno który ghul zbliży się na długość klingi, popamięta mnie. O, popatrzcie.

– Ha – zaciekawił się Jaskier, który właśnie zbliżył się do nich. – Więc to są te słynne tajne runy krasnoludów? Co głosi ten napis?

– „Na pohybel skurwysynom!”

Na dziś to wszystko. Jeśli seria Wam się spodoba, to pewnie dodam kolejne polecanki na czas domowej apokalipsy.

Kochani, trzymajcie się zdrowo!

Gaba